ಸಹಸ್ರಾರ ಮತ್ತು ಮೂಲಾಧಾರ

ಮೆಲ್ಲನೆ ಭುಜದ ಮೇಲೂರಿದ ಕೈಯಲ್ಲಿ 
ಸ್ವಾ0ತನದ ಸೊಗಸಿತ್ತು....
ಅಲ್ಲಿ ಅವನಿರಲೇ ಇಲ್ಲವೇನೋ
ಅನ್ನುವಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಮೌನ..
ನಡೆದು ಹೋಗುವಾಗ ಕಣ್ಣಿರದಷ್ಟು...
ನೀರು ಹರಿದದ್ದು ರಕ್ತದಷ್ಟು ಸ್ಪಷ್ಟ 
ಬಿಸಿಯಲ್ಲ ತಣ್ಣಗೆ....
ಮನಸು ಮಾರಲಾಗದಷ್ಟು ಗಟ್ಟಿ 
ಒರಟರೆಂದರೆ ಹೌದು
ಆದರೂ ಪ್ರೀತಿಸಿದ..
ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುವ
ಹುಚ್ಚು ಅವನಿಗೆ ಮಾತೇ ನಿಂತಿದೆ 
ಬೆನ್ನಿಗೂ ನೋಯುವಷ್ಟು ಅವನೆದೆ ಭಾರ
ಒಳಗೋ ನನ್ನನಪ್ಪಿ ಹೊತ್ತಿದ್ದಾನೆ
ಅವನಿಗೆಲ್ಲೂ ಜಾಗವಿಲ್ಲ 
ಹೃದಯವಿದರ ಗುಡಿಯ ಹೊರತು..